🦨 Bajki O Piłce Nożnej

Krótka bajka o piłkarzu Za górami, za lasami, mieszkał piłkarz z zasadami. Od rana do wieczora kopał piłkę niczym Maradona. Był bardzo wysportowany, ciągle strzelał gole do bramy. Nikt go jeszcze nie zatrzymał, Kiwał wszystkich jak sprężyna. Aż pewnego dnia pochmurnego, strzelał gole kolegom. Przed wami ranking 10 najlepszych filmów fabularnych o piłce nożnej. Futbol nie był może nigdy równie wdzięcznym tematem dla scenarzystów i reżyserów jak na przykład boks, więc w zestawieniu nie znajdą się produkcje kalibru „Wściekłego byka” czy „Rocky’ego”, ale i tak bez jakichkolwiek trudności udało nam się zebrać dziesięć niezapomnianych, często wręcz kultowych tytułów. Większość z nich pewnie doskonale znacie, ale być może niektórych jeszcze nie mieliście okazji obejrzeć. Tym lepiej – mamy nadzieje, że właśnie ten ranking zachęci was do początek słówko o kryteriach. Musimy od razu zaznaczyć, że nie przywiązywaliśmy wielkiej wagi do kolejności zawartych w zestawieniu filmów. Jasne, trochę sobie o tym podyskutowaliśmy, zapytaliśmy też o zdanie ludzi, którzy na kinie znają się lepiej od nas i zajmują się nim zawodowo, ale umówmy się – gdyby przestawić film z pozycji piątej na dziewiątą, a ten z ósmej lokaty przerzucić na szóstą, to nic wielkiego by się nie gustu, nie ma tu za bardzo o co kruszyć kopii. Generalnie braliśmy pod uwagę filmy fabularne (dokumenty ujmiemy w osobnym zestawieniu), które są popularne (w Polsce lub globalnie), udane artystycznie (wiadomo, nie mówimy o jakichś arcydziełach, ale też nie o gniotach), no i które zawierają w sobie tę swoistą magię futbolu. To ostatnie kryterium jest oczywiście trudne do zdefiniowania i wybitnie uznaniowe, dlatego już wcześniej podkreśliliśmy, że kolejność filmów ujętych w rankingu nie jest najistotniejsza. Nie przeczymy też, że z pewną dozą przychylności spoglądaliśmy na filmy polskie. Siłą rzeczy – bliższa koszulka ciału. Co oczywiście nie oznacza, że cały ranking składa się z tylko z rodzimych zresztą – przekonajcie się GOL!produkcja: USA / Wielka Brytaniarok produkcji: 2005obsada: Kuno Becker, Alessandro Nivola, Anna Frielfilm do obejrzenia na: Amazon PrimeKto nigdy nie marzył o przeżyciu podobnej przygody co Santiago Munez, główny bohater filmu „Gol!”, ten albo ma serce z kamienia, albo nie lubi futbolu, albo w okolicach 2005 roku był już za stary i zbyt zgorzkniały, by ekscytowały go takie romantyczne, trochę oderwane od rzeczywistości historie. Tak czy owak, dla pewnego pokolenia miłośników piłki nożnej obraz w reżyserii Danny’ego Cannona cieszy się statusem bliskim pokrótce fabułę: młody Santiago, ubogi mieszkaniec Los Angeles, niezwykle uzdolniony, ale jednocześnie pozbawiony perspektyw na zrobienie kariery w świecie futbolu, nieoczekiwanie otrzymuje szansę wyjazdu do Europy i spróbowania swoich sił w ekipie Newcastle United. Sprawy się jednak komplikują, gdyż pogoń chłopaka za marzeniami usiłuje storpedować jego ojciec – twardo stąpający po ziemi mężczyzna, który nie wierzy, że jego syn może podbić angielskie boiska. Generalnie historia jest skrojona pod to, by inspirować, emocjonować i wzruszać. Oczywiście głównie młodych widzów, którzy pewnych – przyznajmy, dość tandetnych – zabiegów artystycznych jeszcze nie wyłapują. Albo się nimi nie jest to wielkie kino. Kolejne części, zwłaszcza trzecia, są jeszcze mniej udane. Ale swój urok „Gol!” niewątpliwie posiada i, choć przewidywalny, naprawdę potrafi przykuć do ekranu. Nie bez znaczenia dla sukcesu produkcji był też fakt, iż patronowała jej FIFA. Dlatego na ekranie oglądamy dziesiątki realnych gwiazd futbolu, no i twórcy mogli też sobie pozwolić na wykorzystanie licencjonowanych nazw klubów czy BOISKO BEZDOMNYCHprodukcja: Polskarok produkcji: 2008obsada: Marcin Dorociński, Eryk Lubos, Bartłomiej Topa, Marek Kalitafilm do obejrzenia na: YouTube„Boisko bezdomnych” to ciekawy przykład, jak za sprawą historii o ludziach będących na życiowym zakręcie (czy nawet takich, którzy z tego zakrętu wypadli i znajdują się rowie) można zagwarantować widzom potężny zastrzyk optymizmu. Bo dzieło Kasi Adamik rzeczywiście jest bardzo optymistyczne, dające nadzieje. I w sumie taki jest także futbol. Jedyny sport drużynowy, gdzie totalny autsajder może zagrozić o fabule. Za magazynem Culture: – Tytuł wskazuje, że tematem filmu jest bezdomność – i to w najbardziej dosłownym sensie. Bohaterowie filmu, ludzie z różnych środowisk: były ksiądz, marynarz, górnik, minister, trener, a nawet były kosmonauta, spotykają się w podziemiach stołecznego Dworca Centralnego. Są ludzkimi strzępami, wegetują w zakamarkach dworca, żywią się w przytułkach i polowych kuchniach. Uciekają od rzeczywistości, a może to rzeczywistość odwróciła się od nich. Wycinek z gazety z informacją o piłkarskich mistrzostwach świata bezdomnych okazuje się nieoczekiwaną inspiracją. Trener, niespełniony piłkarz, którego karierę na samym początku przerwała kontuzja, organizuje spośród nich drużynę piłkarską. Wspólne treningi scalają zespół, pozwalają na nowo uwierzyć w swoją zaletą boiska niewątpliwie jest kapitalne aktorstwo. Nie tylko Marcina Dorocińskiego, choć on oczywiście zawłaszcza większość scen, w których uczestniczy, ale i aktorów drugoplanowych. Marka Kality, Eryka Lubosa, Bartłomiej Topy. Poza tym, zdjęcia pozwalają wczuć się w swojski klimat filmu. Nie jest to Polska jak z pocztówki, no ale też scenariusz nie opowiada o reprezentacji narodowej, tylko reprezentacji Dorociński w filmie „Boisko bezdomnych”Dzieło Adamik nie jest pozbawione to sposób, w jaki twórcy przedstawiają ludzi z marginesu społecznego w „Boisku bezdomnych” bywa momentami drażniąco idealistyczny i oderwany od rzeczywistości. No ale na tym przecież polega magia kina i magia futbolu, by kreślić właśnie takie scenariusze. Całość się zatem jak najbardziej broni. Nawet finał. Świetnie to ujął Łukasz Muszyński w swojej recenzji na portalu Filmweb: – Bezdomni odnajdują tutaj dom w szerszym znaczeniu – Polskę. Reprezentując swój kraj na międzynarodowych zawodach z orłem na piersi, mogą na nowo poczuć się pełnowartościowymi obywatelami. Piękno ekranowej murawy jest fałszywe, ale wzrusza dobrą wolą MECZ OSTATNIEJ SZANSYprodukcja: USA / Wielka Brytaniarok produkcji: 2001obsada: Jason Statham, Vinnie Jones, David Kellyfilm do obejrzenia na: HBO GO / Amazon PrimeChciałoby się rzec: Vinnie Jones i wszystko jasne. Facet za swoich zawodniczych czasów uosabiający futbol słusznie miniony – brutalny, wręcz chamski, daleki od profesjonalizmu. A jednak na swój sposób romantyczny. Ostatecznie można było odnieść wrażenie, że skoro taki gość jak Jones zdołał się wdrapać na najwyższy poziom, to tak naprawdę każdy ma na to szansę. Wystarczy minimum talentu i 200% determinacji. Jones swoim przykładem dowodził, że piłka nożna nie jest grą dla elit, tylko grą dla ludu. Dla każdego. Working class hero, mówiąc „Mecz ostatniej szansy” w takie tony właśnie w reżyserii Barry’ego Skolnicka – nawiązujący do paru innych filmów tego typu, przede wszystkim amerykańskiego „Najdłuższego jardu” – to jest naprawdę dobra komedia w brytyjskim stylu. Twórcom udało się przemycić na ekran także pewne elementy dramatyczne, co sprawia, że nie mamy do czynienia z filmem infantylnym. Fabuła opowiada o losach byłego piłkarza, Danny’ego Meehana – w tej roli właśnie Jones, co ciekawe ostro zmasakrowany przez krytyków za swój występ – który zostaje skazany na trzy lata więzienia za pobicie policjantów. W pierdlu się jednak nie nudzi, tylko z niemałym trudem organizuje ze współwięźniów drużynę piłkarską, która – a jakże inaczej – rzuca wyzwanie jest to oczywiście najlepszy film z Vinniem Jonesem w obsadzie, „Porachunki” i „Przekręt” gwarantują rozrywkę na wyższym poziomie, no ale nie ma co ukrywać – jak człowiek trafi na „Mecz ostatniej szansy” w TV, to nigdy nie zmieni DWIE POŁOWY W PIEKLEprodukcja: Węgryrok produkcji: 1961obsada: Dezso Garas, Zoltan Gera, Imre Sinkovitsfilm do obejrzenia na: Eastern European Movies / CDATutaj pozycja poważniejsza i starsza. „Dwie połowy w piekle” (inny tytuł: „Mecz w piekle”), czyli węgierski film z 1961 roku o scenariuszu inspirowanym tak zwanym „meczem śmierci”. Czyli starciem z okresu II Wojny Światowej, w ramach którego ukraińscy piłkarze w Kijowie starli się z żołnierzami Luftwaffe i wyszli z tej potyczki zwycięsko, za co wielu zapłaciło później bardzo wysoką, często najwyższą cenę. Oczywiście fabuła obrazu w reżyserii Zoltana Fabriego jest trochę inna. Akcja filmu „Dwie połowy w piekle” dzieje się bowiem wiosną 1944 roku i opowiada o starciu piłkarskim organizowanym z okazji urodzin Adolfa Hitlera, gdzie zmierzyć się mają za sobą niemieccy żołnierze i węgierscy w tym roku obchodzi swoje sześćdziesiąte urodziny, ale wciąż ogląda się go z przejęciem, zwłaszcza w dobrej jakości. Wrażenie robią także sceny boiskowe, nakręcone w bardzo pomysłowy i dynamiczny sposób. No i to zakończenie… Cóż, produkcja stała się inspiracją dla wszystkich późniejszych filmów z pogranicza kina sportowego i KIEDY NADEJDZIE SOBOTAprodukcja: Japonia / USA / Wielka Brytaniarok produkcji: 1996obsada: Sean Bean, Emily Lloyd, Pete Postlethwaitefilm do obejrzenia na: YouTubeJest w zasadzie pewną zagadką, jakim cudem film zbudowany na tak wielu kliszach wciąż jest w stanie chwytać za serce i budzić emocje, ale to już chyba temat do analiz dla filmoznawców, a może nawet psychologów. Tak czy owak, „Kiedy nadejdzie sobota” w reżyserii Marii Giese to artystycznie ciekawsza niż „Gol!”, choć w Polsce chyba mniej popularna wersja historii: „od zera do piłkarskiego bohatera”.Bieg wydarzeń raczej klasyczny. Główny bohater – grany przez Seana Beana – pyka sobie w jakimś maleńkim klubiku i otrzymuje szansę występu Sheffield United. Wiadomo, jak takie filmy się na ogół kończą. Kluczowy mecz, decydująca akcja w końcówce. Zwolnione tempo, zbliżenie na stadionowy zegar, potem na rozemocjonowanych kibiców na stadionie i przed telewizorami, aż wreszcie na twarz głównego bohatera. Pada decydujący się człowiek tego wszystkiego spodziewa, jak zejścia Arjena Robbena na lewą nogę, a jednak zawsze daje się nabrać. Choć podczas powtórnego seansu doszliśmy do wniosku, że w tym akurat filmie twórcy przedawkowali slow-motion podczas decydującego rzutu Bean w filmie „Kiedy nadejdzie sobota”Trzeba jednakże przyznać, że „Kiedy nadejdzie sobota” – produkcja wydana w marcu 1996 roku, na kilka miesięcy przed mistrzostwami Europy organizowanymi w Anglii – ma w sobie coś, co odróżnia ten film od innych tego rodzaju. Piłkarz, wokół którego kręci się cała opowieść, wydaje się jak gdyby bardziej ludzki. Nie jest najbardziej utalentowanym zawodnikiem na świecie, trudno go też określić wzorem profesjonalisty. Twórcy w 1996 roku nie mogli oczywiście tego wiedzieć, ale dzisiaj można chyba film „Kiedy nadejdzie sobota” kojarzyć luźno z Jamiem Vardym z Leicester też odnotować, że w tym filmie – tu spoiler – nie ginie postać grana przez Seana Beana. HOOLIGANSprodukcja: USA / Wielka Brytaniarok produkcji: 2005obsada: Elijah Wood, Charlie Hunnam, Claire Forlanifilm do obejrzenia na: YouTubeNie mogło zabraknąć choć jednego filmu o chuligańskim obliczu dziennikarstwa wylatuje z Harvardu, zresztą niezasłużenie. Chce się odciąć od tej paskudnej sytuacji, dlatego wprowadza się na jakiś czas do domu siostry i jej męża. W Londynie ten z pozoru ułożony i inteligentny chłopak zostaje wciągnięty do grona ultrasów West Hamu United i nadspodziewanie dobrze odnajduje się w świecie pełnym przemocy. Odkrywa swoje drugie „ja” – pełne agresji. Tak można najkrócej streścić fabułę filmu „Hooligans”, w Polsce dość powszechnie znanego jako „Green Street Hooligans”.Nie wszyscy recenzenci odebrali film pozytywnie, ale niewątpliwie wraz z upływem lat zyskał on status kultowego w oczach publiczności. I mowa nie tylko o najzagorzalszych kibicach, o których film opowiada, choć wielu z nich traktuje „Hooligans” jako dzieło święte. Obraz w reżyserii Lexi Alexander ogląda się jednak z przyjemnością, nawet jeśli świat ustawek i bijatyk nie jest dla kogoś codziennością. Sporo w tym filmie scen brutalnych, lecz nie do przesady – przemoc nie wylewa się z ekranu bez przerwy. No i niemiecka reżyser nie gloryfikuje też chuligańskich zachowań. Stara się przedstawić je w sposób jak najbardziej zbliżony do rzeczywistości – bez unikania w przesadę, bez nadawania im przesadnej ścieżka dźwiękowa jeszcze dodaje filmowi klimatu. Kto nie widział, niech UNITEDprodukcja: Wielka Brytaniarok produkcji: 2011obsada: Sam Claflin, Jack O’Connell, Dougray Scottfilm do obejrzenia na: Amazon PrimeNajlepsze scenariusze podobno pisze życie, przynajmniej tak zwykło się mówić. No i film „United” z 2011 roku jest dowodem na słuszność tego powiedzonka, ponieważ tragiczna i radosna zarazem historia „Dzieciaków Busby’ego” to wprost wymarzony materiał na ściskający za gardło film. Dzieło w reżyserii Jamesa Stronga jak najbardziej staje na wysokości zadania, spełnia pokładane w nim nadzieje. Bawi, wzrusza. Bardzo mocno gra na emocjach. Może momentami aż za mocno, ale sama historia niejako zmusza twórców do uderzania w wysokie Busby’ego był niepocieszony kształtem scenariusza i mocno krytykował film. Uważał, że obraz przedstawia jego ojca w sposób zbyt daleki od rzeczywistości. No ale to niestety dość standardowa sytuacja w przypadku filmów opartych na faktach. Z perspektywy widza – jakkolwiek brutalnie to nie zabrzmi – nieścisłości i uproszczenia fabularne nie mają pierwszorzędnego znaczenia. Liczy się efekt ogólny, a ten w przypadku „United” jest ze wszech miar znakomity. Wydaje się, że udanie i godnie uhonorowano ofiary tragedii w PRZEKLĘTA LIGAprodukcja: Wielka Brytaniarok produkcji: 2009obsada: Michael Sheen, Timothy Spall, Colm Meaneyfilm do obejrzenia na: Amazon PrimeBrian Clough. Można o nim pisać i opowiadać z najwybitniejszych, najbardziej błyskotliwych, a jednocześnie najmocniej lubujących się w kontrowersjach szkoleniowców w historii nie tylko angielskiego, ale w ogóle światowego futbolu. Człowiek-anegdota, człowiek-skandal, no i, o czym nigdy nie należy zapominać, także człowiek-triumf. Dlatego nie jest zaskoczeniem, że film opowiadający akurat o jego losach okazał się wielkim sukcesem artystycznym. Choć olbrzymia w tym również zasługa twórców – reżysera Toma Hoopera, scenarzysty Petera Morgana. No i odtwórcy głównej roli, Martina Sheena, która kapitalnie zagrał Clougha.„Przeklętą ligę” chłonie się z olbrzymią przyjemnością. Nawet biorąc poprawkę na to, że scenariusz nie do końca odpowiada rzeczywistym wydarzeniom. Zresztą głównie z tego względu obraz został poddany dość brutalnej krytyce ze strony wielu postaci ze świata brytyjskiego futbolu, które w przedstawionych na ekranie wydarzeniach uczestniczyły. Rodzina Clougha także w sposób miażdżący potępiała twórców „Przeklętej ligi”.No ale, jak mawiał klasyk, prawda nie może przecież przeszkadzać dobrej UCIECZKA DO ZWYCIĘSTWAprodukcja: USA / Wielka Brytania / Włochyrok produkcji: 1981obsada: Sylvester Stallone, Michael Caine, Max von Sydow, Pele, Kazimierz Deynafilm do obejrzenia na: Amazon PrimeZa kamerą John Huston. W obsadzie Sylvester Stallone, Michael Caine, Max von Sydow. Do tego plejada futbolowych legend, na czele z Pele, Bobbym Moorem, no i oczywiście Kazimierzem Deyną. Tematyka? Wojenno-więzienno-sportowa. Co mogło pójść nie tak? Nic. Dlatego „Ucieczka do zwycięstwa” jest filmem wręcz legendarnym. Każdy szanujący się fan piłki musi choć raz tę pozycję obejrzeć. Nie ma innej nie został przyjęty z pełną aprobatą. Twórcom zarzucano, że zapomnieli, czym w rzeczywistości było piekło II Wojny Światowej, obozów jenieckich i kim naprawdę byli naziści. Ale wydaje się z perspektywy czasu, że Huston trafił jednak w dziesiątkę, lokując akcję swojego filmu właśnie w takim, a nie innym anturażu. „Ucieczka” niby opowiada o czasach wojennych w sposób niefrasobliwy, fragmentami wręcz humorystyczny, ale nie jest też filmem zupełnie pozbawionym głębi. Sceny w zamierzeniu patetyczne rzeczywiście aż tym patosem ociekają, lecz nie w stopniu odrzucającym. żeby przypomnieć choćby niezapomniane wykonanie „Marsylianki”, no i oczywiście przewrotkę w wykonaniu „Króla Futbolu”.„Ucieczka do zwycięstwa”Celnie to podsumował Dariusz Kuźma w swojej recenzji: – „Ucieczka do zwycięstwa” jest z pewnością filmem, który można bez większych wyrzutów sumienia przyporządkować do kina rozrywkowego, ale jest to obraz tak znakomicie nakręcony, zagrany z taką pasją i swadą, że ogląda się go bez zmrużenia oka. Nie zastanawiając się, czy zaistniała w filmie sytuacja mogłaby się wydarzyć naprawdę. John Huston był reżyserem wielkim, który z każdego podejmowanego przez siebie tematu tworzył coś, co w najgorszym wypadku można było określić dobrym filmem. Można twierdzić, że na stare lata, kiedy jego zdrowie było coraz bardziej wątłe, zrobił się miękki i mniej uważny, ale jeśli przyjrzeć się temu bliżej, „Ucieczka…”, pochwała ludzkiego ducha i hołd dla mocy piłki nożnej, jest filmem bardziej niż pamiętnym. 1. PIŁKARSKI POKERprodukcja: Polskarok produkcji: 1988obsada: Janusz Gajos, Marian Opania, Jan Englert, Małgorzata Pieczyńskafilm do obejrzenia na: CANAL+Klasyk i jedna z najlepszych komedii w historii polskiego kina. Początkowo miał nosić tytuł „Kocham piłkę”. Poprzez pokazanie syfu panującego w świecie polskiego futbolu miał przedstawić także syf w rozmaitych dziedzinach życia społecznego. Jak mówił sam reżyser, Janusz Zaorski, chodziło o zobrazowanie degrengolady wszystkiego. Upadku obyczajów. Brudne szatnie, sędziowie-alkoholicy i przekupni piłkarze mieli być role Janusza Gajosa, Mariana Opani, Henryka Bisty czy Jana Englerta. No i genialny scenariusz Jana Purzyckiego. Kultowe kwestie można przytaczać bardzo długo, nigdy się one nie znudzą. „Ja jestem uczciwy. Zapłacili za 3:0 – będzie 3:0” – to chyba najsłynniejszy ktoś jakimś cudem nie oglądał, to urywkowo przytoczymy fabułę. Jan Laguna jest sędzią piłkarskim. Kiedyś był znakomitym zawodnikiem. Zasłynął ze zdobycia dwóch bramek i złamania poprzeczki w meczu ze Związkiem Radzieckim. Coraz częściej zagląda do kieliszka, ale nie może sobie zarzucić jednej rzeczy: ustawiania meczów. Kiedy odkrywa, że prezes Kmita i jego własna żona nim manipulują, poprzysięga im zemstę. Razem z dawnym kolegą z drużyny, postanawiają „wydrukować” ostatnią kolejkę pierwszej ligi i zgarnąć za to czym polega fenomen „Piłkarskiego pokera”? Wszystko w tym filmie kręci się wokół ludzi piłki, ale niekoniecznie wokół futbolu jako takiego. Jasne, sceny typowo meczowe też są, lecz, tak Bogiem a prawdą, to one chyba najgorzej zniosły próbuję czasu. Dzieło Zaorskiego i Purzyckiego stanowi de facto kapitalną opowieść, ujmijmy to, obyczajowo-kryminalną, z dużą dawką humoru sytuacyjnego, dla której sport jest wyłącznie tłem. DOBRE FILMY, KTÓRE NIE ZAŁAPAŁY SIĘ DO RANKINGUO jakich filmach warto jeszcze wspomnieć? Znajdzie się wiele takich, które były blisko topowej dziesiątki, lecz ostatecznie – z takich czy innych względów – nie znalazły się w rankingu. Oto przykłady: „Football Factory” (2004), „Do góry nogami” (1982), „Święta wojna” (1965), „Czarodziejskie buty Jimmy’ego” (2000), „Szukając Erica” (2009), „Shaolin Soccer” (2001), „Podkręć jak Beckham” (2002), „Zwycięski gol” (2000), „Cud w Bernie” (2003), „Na spalonym” (2006), „Za metą start” (1976), „Montevideo, smak zwycięstwa” (2010), „The Arsenal Stadium Mystery” (1939), „Droga do San Diego” (2006). I pewnie jeszcze moglibyśmy tę wyliczankę przez jakiś czas jest wasz ulubiony film fabularny o piłkarskiej tematyce? Dajcie znać w komentarzach. 11 najlepszych filmów o piłce nożnej, czyli filmowa jedenastka Jeden z najsłynniejszych filmów z piłką nożną w tle – „Ucieczka do zwycięstwa” Johna Hustona – dziś kojarzony jest głównie z najgorszą rolą aktorską w całej karierze Sylwestra Stallone’a.
(c) 2022 Bajki na dobranoc Zasypianki Teksty na stronach są mojego autorstwa. Zanim je skopiujesz - przeczytaj to!
Książki o piłce nożnej są bardzo różne. Niektóre z nich to biografie słynnych piłkarzy, takich jak Cristiano Ronaldo, Leo Messi czy Robert Lewandowski. Kibice też uwielbiają zaglądać za kulisy piłki nożnej – nic dziwnego, że dużą popularnością cieszą się książki piłkarskie o trenerach czy też taktyce.

Twoje dziecko szykuje się do oglądania meczów? Albo chce się dołączyć do taty? Super! Sprawdź, dlaczego warto je do tego zachęcać. Te mamy, które nie są kibicami futbolu, mogą zapytać "Po co miałabym to robić, skoro mecze mnie nudzą i zupełnie nie rozumiem, dlaczego aż tylu facetów biega za jedną piłką?" Odpowiadamy: z co najmniej tylu powodów, ilu jest zawodników w drużynie! Oto dlaczego warto oglądać z dzieckiem piłkę nożną: 1. Piłka nożna zbliża tatę i dziecko Nie każdy ojciec zajmuje się swoim dzieckiem codziennie, bo wiadomo... praca. Lepiej nie przepuścić okazji, bo korzystają z niej wszyscy: dziecko może nacieszyć się ojcem i mieć satysfakcję, że uczestniczy w jego dorosłych sprawach, tata spędza czas z dzieckiem w sposób, który lubi (a przy okazji może błysnąć wiedzą i podzielić się swoją pasją), a ty - o ile oczywiście mecz cię nie wciągnie - masz okazję zająć się wreszcie sobą (Pachnąca kąpiel? Książka?). 2. Wspólne przeżywanie emocji podczas meczu Futbol wciąga jak mało co. Zawodnik odbiera komuś piłkę, podaje innemu, biegną w stronę bramki przeciwników. Będzie gol, czy nie będzie? Jeeeeeest!!! Oooo, jednak nie, piłka trafiła w słupek... Trudno, za chwile będzie kolejna akcja. 3. Tata i dziecko trzymają sztamę Podczas oglądania piłki nożnej, tata i dziecko kibicują tej samej drużynie, tym samym się martwią, to samo przeżywają i z tego samego się cieszą. Są drużyną! 4. Dziecko może wreszcie pokrzyczeć i poskakać z radości na kanapie Szaleństwo podczas oglądania piłki nożnej to wielka frajda, więc nie zabraniaj tego dziecku. Bo czy da się spokojnie patrzeć, gdy ukochana drużyna strzela gola? Pewnie tak, ale po co, skoro to tylko połowa radości? 5. Malowanie twarzy na mecz to frajda Malowanie twarzy na mecz piłki nożnej to przyjemność doceniają nawet dorośli. Dziecko z radości wyskoczy ze skóry! Żeby nie skończyło się swędzącą wysypką, zadbaj o to, by farbki do twarzy były dobrej jakości. 6. Dziecko poznaje nowe pojęcia ze świata piłki nożnej Dowiaduje się, co to jest aut, rzut rożny, karny, żółta i czerwona kartka. 7. Dziecko poznaje nazwy krajów dzięki piłce nożnej Ukraina, Niemcy, Rosja, Włochy... całkiem sporo jak na małe dziecko, prawda? Z dzieckiem, które poznało nazwę jakiegoś państwa, można pogadać nie tylko o jego piłkarzach: przy jakiejś innej okazji (bo podczas meczu raczej to się nie uda), opowiedzieć u, że Włochy słyną z makaronu, pizzy, przepięknych budowli itd. Mały kibic ma też okazje poznać hymny innych krajów, zobaczyć jak wyglądają ich powiewające na trybunach flagi, słyszy, jak brzmią obce nazwiska... 8. Piłka nożna uczy współpracy Nawet najlepszy piłkarz na świecie nie wygra meczu sam. Musi współpracować z kolegami z drużyny i od jakości tej współpracy zależy wynik meczu. To ważna lekcja! 9. Piłka nożna uczy zasady fair play Nie każde zagranie jest uczciwe, są rzeczy, których nie wolno robić i już. Nie można np. złośliwie faulować, bo to nieuczciwe, niebezpieczne i niesportowe. 10. Dzięki piłce nożnej zyskujesz nowe narzędzie wychowawcze Gdy dziecko zaczyna za bardzo rozkręcać się z marudzeniem, zawsze możesz pokazać mu żółtą kartkę ;-) 11. Dziecko chce grać w piłkę nożną Jeśli wspólne oglądanie meczu zaowocuje wyprawą na pobliski trawnik, ustawieniem bramki z butelek mineralnej i zabawą na świeżym powietrzu - BINGO! "Kiwając się" z tatą, celując do bramki, czy po prostu biegając za piłką maluch (nieważne jakiej płci) rozwija mięśnie, refleks itd. Jeżeli będzie robił to regularnie, na pewno nie wyrośnie na otyłego dzieciaka, który godzinami tkwi przed telewizorem albo komputerem i dostaje zadyszki podczas byle spaceru. I o to właśnie chodzi, prawda? Zobacz też: Tata uczy dziecko innych rzeczy niż mama Czego dzieci uczą się, uprawiając sport? Sprawdź! Najlepszy sport dla dziecka, czyli jaki?

Wytłumaczę o jakie mi chodzi. Chciałabym obejrzeć anime o piłce ale w stylu Free lub Kuroko no Basket po prostu żeby były w tym anime o piłce nożnej ładni chłopcy i żeby było raczej nowsze lub po prostu z przyjemną grafiką. Nie chcę nic w stylu Inazuma Eleven. 1 ocena | na tak 100%. 1. 0.
“Ćwierćfinał to już coś” to najnowsza książka autora gdyńskiej trylogii… To, że Michał Piedziewicz napisze książkę o sporcie, było więcej, niż pewne. Już w „Dakocie” dawał co do tego sygnały, przemycając piłkę nożną na niektórych stronach powieści. Takie pisanie jest jednak nie lada wyzwaniem. Trzeba to umieć zrobić tak, aby zainteresować i zaintrygować szczególnie tego czytelnika, który na hasło „Mundial!”, ucieka, gdzie pieprz rośnie. Bajka o piłce nożnej? Jedną z najbardziej uroczych baśni o piłce nożnej była napisana przez Eduarda Bassa książka pt. „Jedenastka Kłapząba” (w tłumaczeniu Mirosława Śmigielskiego, wydawnictwo Stara Szkoła; w innych tłumaczeniach znana raczej pod tytułem „Jedenastka Kłapacza”) – o tytułowej jedenastce braci, którzy bardzo, ale to bardzo pragnęli grać w piłkę i mieli tylko jedno marzenie: zostać mistrzami świata. Podobna do niej jest właśnie książka Piedziewicza „Ćwierćfinał to już coś” – choć nieco bardziej skromna. Jej bohaterowie nie marzyli o wielkich mistrzostwach – ich celem był ćwierćfinał na własnym podwórku. Ćwierćfinał to już coś! Głównym bohaterem jest Krzysiek. Tata Krzyśka zawsze mówił, że ćwierćfinał to już coś. Dlatego też Krzysiek słysząc o turnieju w piłce nożnej, zachęca do gry swoich przyjaciół, rozmarzając: a może i do ćwierćfinału dojdziemy? Jednak największym problemem jest to, że choć drużyna jest stworzona z grubych i chudych, wysokich i niskich, brak im selekcjonera. Bez niego nie pokonają tych wszystkich osiedlowych Juventusów, Realów i klubów z Barcelony. Na swój cel obierają kuzyna Krzyśka, Arka. I chociaż ten więcej czasu woli poświęcić swojej dziewczynie, w końcu ulega namowom chłopców i opracowuje dla nich plan treningowy. Od momentu wprowadzenia Arka do drużyny, marzenia o dojściu do ćwierćfinału nabierają tempa. Bohaterowie wylewają z siebie siódme poty, nie chcąc zawieść trenera. Osiedlowi bohaterowie Wgłębiając się w powieść poznajemy też bardziej prywatne życie bohaterów – sercowe rozterki selekcjonera Arkadiusza, rodzinne problemy Krzyśka, czy też ową tajemniczą dziewczynę, która – jak się okazuje – niezwykle dobrze gra w piłkę. Opowieść dla każdego Książka Piedziewicza skierowana jest do młodszych czytelników, dlatego też sposób narracji jest bardzo uproszczony, a język dostosowany do odbiorcy. Odnajdą się tu również starsi czytelnicy, gdyż na kartach opowieści pada wiele nazwisk słynnych piłkarzy, którzy mogą wydawać się bliscy starszemu czytelnikowi. To zaś sprawia, że książka jest o wiele ciekawsza, bo poza fabułą i akcją, znajdujemy też tę drugą strefę – ciekawostek i anegdot. To również opowieść pełna emocji, której morał jest bardzo prosty, acz cenny: warto mieć marzenia, ponieważ te mogą stać się naszymi osiągniętymi celami. Jak przedstawiona przeze mnie we wstępie „Jedenastka Kłapząba” książka Piedziewicza uczy, że przecież mieć marzenia, to nie grzech. A nuż się spełnią? Z pozdrowieniami, Kasia
A teraz spójrzmy na 16 szalonych piłkarskich faktów, które mogą cię zaskoczyć. 1. Piłka nożna nazywała się Cuju i po raz pierwszy grano w Chinach, co ciekawe chińska drużyna piłkarska zajmuje bardzo niskie miejsce w rankingu i zakwalifikowała się tylko do jednego Pucharu Świata FIFA. 2.
EmpikPlace (Marketplace) Książka Moja pierwsza książka o piłce nożnej autorstwa Sundsten B., dostępna w Sklepie EMPIK.COM w cenie . Przeczytaj recenzję Moja pierwsza książka o piłce nożnej. Zamów dostawę do dowolnego salonu i zapłać przy odbiorze!
Bajka o reprezentacji Polski w piłce nożnej. Odblokuj dostęp do 14199 filmów i seriali premium od oficjalnych dystrybutorów! Oglądaj legalnie i w najlepszej jakości. Audycja jest satyrycznym i publicystycznym komentarzem i ma mocno krytyczny i bolesny stosunek do rzeczywistości. Jeśli chcesz, żeby było miło, to obejrzyj sobie
Wierszyk edukacyjny dla przedszkolaków o sprzątaniu zabawek i dbaniu o nie. A jak się do tego zabrać? Najlepiej wspólnymi siłami! Posłuchajcie wierszyka dla dzieci o porządkach w domu i przedszkolu: O zabawki zawsze dbamy po zabawie posprzątamy. Już samochód na wirażu: pędzi prędko do garażu.
Quiz wiedzy o piłce nożnej nadesłany przez Panią Anastazję Nowak na konkurs "Kto pyta - nie błądzi". Bajki o jesieni - top 6. Objawy Koronowirusa. To najtrudniejsze zadanie w piłce nożnej! Omnisport - pl. Follow. 8 years ago. Klopp przed rewanżem z Juve. Report. Browse more videos. Browse more videos
Kino fabularne jest bezradne wobec piłki nożnej. Dużo lepiej radzą sobie z futbolem dokumentaliści, którym od czasu do czasu udaje się uchwycić piękno tego spor W III RP o piłce
Nowością są gry piłka nożna dla dziewczyn i gry, w których żonglujesz piłką. Ponieważ bramkarz jest bardzo ważnym graczem na boisku, udostępniliśmy gry ze specjalnymi treningami bramkarskimi. Na stronie grydladzieci.pl możesz zagrać w najlepsze darmowe gry piłkarskie online - szczególnie fajnie pograć w nie w trakcie Bajki Dla Dzieci. Follow. 9 years ago. Report. Browse more videos. Browse more videos. Playing next. 0:24. Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024 (eliminacje

Książki z kategorii: Książki o piłce nożnej i piłkarzach. Wejdź i sprawdź najlepsze książki z tej kategorii. bajki ; legendy ; dla dzieci . kolorowanki

Pomimo jak dotąd 22 ku temu okazji, tytuł mistrza świata w piłce nożnej zdołało zdobyć zaledwie 8 reprezentacji. Pierwszy był Urugwaj, potem Włochy, Niemcy i Brazylia. W 1966 roku po tytuł sięgnęła Anglia, w 1978 Argentyna, w 1998 Francja i w 2010 roku do grona triumfujących dołączyła Hiszpania, pokonując w dogrywce Holandię.
Seriale Emocje Internet Losowanie disney Dom Bajki Anime Lektury Przyroda Artykuły. Społeczność . 12 pytań z serii "Co wolisz?" o piłce nożnej!
Zobacz 1 odpowiedź na pytanie: Zagadka o piłce nożnej ! Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Bajki i baśnie (3294) Cytaty (7543) Czasopisma Ale jedno się nie zmieniło. Wciąż chodzi o to, by to, co się kopie, wpadło do bramki, co z kolei wprawia w ekstazę cały świat. Michał Gąsiorowski – dziennikarz sportowy i motoryzacyjny. Przez 16 lat pracował w radiowej Trójce, gdzie relacjonował wiele wydarzeń sportowych, między innymi mistrzostwa świata i Europy w piłce

Cudo, najlepsze anime o piłce nożnej. Nie jest ostro przebarwione, opowiada nie tylko o piłce, ale głownie o męskiej przyjaźni, dorastaniu, pierwszej miłości. Coś co własnemu dziecku bym włączył, a nie jakieś nawalanki i pokemony.

FHRRj.